Yıllar önce, İspanya'da çiftlerin iki, üç veya daha fazla çocuğu vardı, şu anda durum böyle değil, işler değişti ve daha fazla sayıda İspanyol çift, tek bir çocuğa sahip olmayı seçti.
Geçmişte, sosyolojik çalışmalar tek çocuğu küçük bir zorba olarak tanımladı, biraz acımasız ve çok şımarık. Bu da değişti, şimdi çalışmalar daha gerçekçi ve durumla tutarlı, daha önce olduğundan çok daha olumlu.
Tek çocuk olmak geleceği veya çocuğun kişiliğini, evrimini ve karakterini belirlemez Bu, kardeşleri olan çocuklarda olduğu gibi, ebeveynlerden aldığınız eğitim ile işaretlenecektir. Amerikalı psikologlar D. Polit ve T. Falbo tarafından veri toplanmasına göre, uyumlu ve istikrarlı bir ortamda tek bir çocuk yetişirse, yüksek entelektüel gelişime sahip olacak, aralarında cömert, sosyal veya kendi kendine güvenli olacak diğer yönler Aslında, bu özellikler genellikle yeni kardeşler gelene kadar sadece çocuk olan çocuklarda görülür.
Açıklama şu şekildedir: Çocuğun, kendisini sevdiğini, önemli ve kendinden emin hissetmesini sağlayan ebeveynlerin özel ilgisi vardır. Bu duygular kararlı ve çok güvenli bir kişiliğe izin verecek üslerin kurulmasını sağlar.
Arada hiçbir erkek kardeş olmadığından, çocuk genellikle kendisini ebeveynleriyle karşılaştırır ve onlarla yetişmek için kendi yolunda çalışır, her şeyde onlar gibi davranır. Bu veriler, birçok durumda söylediğimiz gibi, çoğu durumda çocuğun davranışının ebeveynlerin davranışlarının bir yansıması olması nedeniyle önemlidir.
Yaşlılarla yapılan alışkanlıklı bir muamele, profesörlerle yapılan tedavinin tek çocuğu desteklemesinden dolayı çalışmaları doğrudan etkilemektedir. Ayrıca, inanılanın aksine, tek çocuk onu uyandırabilecek merak ve ilgiden dolayı diğer çocuklarla etkileşime daha açıktır. Yalnız oynamayı da umursamıyorlar ve genellikle kardeşleri olan çocuklardan daha barışçıllar.
Her şey avantaj olmayacak olsa da, tek bir çocuk her zaman ilgi odağı olmak ister, aslında buna alışkındır ve bu onu kendi kendine merkezli bir şey yapabilir ve göz ardı edildiğinde, çocuktan daha yoğun bir şekilde acı çeker. Küçük kardeşler
Tek bir çocuk genellikle saf günahlar doğurur, kardeş anlaşmazlıklara alışmaz, kendini nasıl savunacağını bilmez ve arkadaşlarına kızdığında daha kötüye gidebilir.
İster tek bir çocuk isterse de kardeşleri olsun, ebeveynlerini, eğitimini, dikkatini ve şefkatini, kişiliğini ve yaşamdaki davranışını belirleyen onlardan aldığı davranıştır.
