“İnsumisas anneleri” kavramı benim değil Isabel Aler, Seville Üniversitesi Sosyoloji Profesörü bu onları bir yeni azınlık sosyal hareketi (henüz) ancak motive eden yüksek motivasyon "ataerkil annelikten alternatif anneliğe adım.
Bu öğretmen birkaç ay önce "Annelik ve küçümseme " ve internette çok popüler oldu. Konuşmasında dikkatimi çeken şeyi özetledim:
Profesör, anneliğin "kritik bir toplumsal gerçek" olduğunu ve son otuz yılda analık oranlarında% 50 oranında sert bir düşüş olduğunu ve gebe kalma, hamilelik, doğum ve hayvanların üreme süreçlerinde teknolojik müdahalende ciddi bir artış.
Anneler insumisas tüm bu süreçlerde merkezde yer almışlar ve “saygı duyulup reddedilmemesi” isteniyor. Vücudunun bilgeliğine dayanır, gebelik, doğum yapar ve yetiştirir onun çocukları ve o sağlık sistemi görüşleriyle yüzleşmek sık sık pazarın çıkarlarıyla ilintili olarak hareket eder (örneğin, biberonun emzirmeye karşı desteklenmesi) ve bu, yeterli bir annenin nasıl olması gerektiğini belirler.
Anneler insumisas deneyimlerini diğer annelerle paylaşmak için örgütlerler ve sosyal ve politik olarak doğum ve doğal ebeveynliğin iyileşmesi.
bunlar var ataerkil annesine karşı isyan etti "İstifa, itaatkâr, yetkisiz ve iş dolu."
Öğretmen de mevcut feminizmi eleştirirmücadelesi, seçilen ve empoze edilemeyen bir anneliğin temellerini atmaya çok katkıda bulundu, ancak şimdi bunu bulmadan önce duruyor anne olmak sadece bir yük demek değildirama bu bir Kadınların kurtuluşunun ve toplumsal değişimin altyapısının temel yolu.
Isabel Aler ayrıca, başka bir yazıda tartışacağımız annelik ve çalışma hakkında çok ilginç teorilere ve gelecekte İspanyol İspanyol toplumunda 1975-2005. Başka bir sosyolojik vizyona dönüşecek olan 55 sayfalık bir belgeye sahiptir.
Bu nasıl bir başka örnek siyasi olarak yanlış analık konuşması Her geçen gün büyümekte, çocuk yetiştirme konusunda entelektüelleri ve uzmanları örgütlemekte, gruplandırmakta (Carlos González, Laura Gutman, Rosa Jové, ...) ve birçok anneye (kendimi dahil ettiğim) bir çıkış noktası vermiştir. toplumda gördüğümüzden daha fazlası olmalı (Emzirmeyin, kalkmayın, erken bakım, bebek olmadan uzun saatler, ağlama, vb.).
Şahsen ben "insumisas anneleri" terimini sevmiyorum. Akşam yemeğini yapmayı reddeden annelerle daha çok ilişkilendiririm, ama daha iyisi yoksa, kabul ediyorum.
Bu aradakim onlar ve babalar ebeveynler nerede?
