Aşı kullanımının insan ölümlerinin sebepleri üzerindeki etkisi nedir?

Dünya Sağlık Örgütü'ne (WHO) göre, birçok hastalığın çocukları aşılayarak önlenebileceğini biliyoruz. Aşılama çizelgesine uymamak, çocukların sağlığını riske atmak anlamına gelir. Ana aşılar kızamık, kabakulak, kızamıkçık, tetanoz, difteri, boğmaca, hepatit B veya poliomyelite karşıdır ve grafikte görüldüğü gibi Leon Farrant ve Microsiervos'ta gördüğümüz, aşılanmamak bilinçdışı bir eylem olarak kabul edilebilir ve diğer insanlarla dayanışma içinde hiçbir şey olarak kabul edilemez.

Grafik, insanlar aşılanmadığında (solda), aşılandıklarında (sağda), merkezde kullanımdan kaynaklanan düşüşü gösteren ne olduğuyla ilgili olarak bazı hastalıkların görülme sıklığını karşılaştırmaktadır. Veriler 2011 yılında yayınlandı ve ABD’nin verilerini kullanarak, 20. yüzyılın başını 21. yüzyılınkiyle karşılaştıran aşıların etkilerine atıfta bulundu. Grafikte bunu görebilirsiniz diğerlerinin% 99'u etkili olmasına rağmen düşüş, çocuk felci, çiçek hastalığı veya difteri cinsinden toplamdır. Dolayısıyla, aşıların etkisinin yadsınamaz olduğu ve çocuklarımızı aşılamanın iyi bir fikir olduğu sonucuna varılabilir.

Bu grafiğe ek olarak, Microsiervos’un makalesi ölüm nedenleri Onları 100 yıl öncesininkiyle karşılaştırarak. Ve yirminci yüzyılın başında zatürre, grip, tüberküloz ve gastrointestinal enfeksiyonlardan öldü. Şu anda, toplam sayının da önemli ölçüde düştüğünü göz önünde bulundurarak en büyük ölüm olayları, başlıca kalp hastalığı, kanser, solunum sorunları, kazalar, Alzheimer veya diyabet nedeniyle ölür. İntihar aynı zamanda modern bir toplumda ve vatandaşlarına refah sağlamak için önemli kaynaklar kullanan ülkelerle yaşamak için endişe duyuyor. Veriler Amerika Birleşik Devletleri'nden alınmıştır.

100.000 kişi başına ölüm sayısı 1900'de 1.100 iken, 2010'da ölüm sayısı neredeyse yarıya, 100.000 kişi başına 600'e düşmüştür. Bu grafikte, yaşam beklentisini bilmek de iyi olurdu, çünkü pek çok hastalığın saldırganlığını sınırlandırarak kalp krizinden ölmemiz normal olduğu zamanki yaşlara geldik. Elbette bilim ilerlemesini korur ve bu rakamlar 100 yıl içinde kötü bir hatıra olabilir.